Τι σκέφτεται η θεραπεύτριά σου για εσένα;

Δεν ήμουν εύκολη ως θεραπευόμενη στις αρχές…

Δεν ήμουν εύκολη ως θεραπευόμενη στις αρχές. Για πολλά χρόνια θεωρούσα πως δεν ήταν ικανή η θεραπεύτρια αν δεν μου αποκάλυπτε όσα εγώ δεν μπορούσα να δω, αν δεν σήκωνε την πέτρα να βγει ο σκορπιός. Θύμωνα μάλιστα όταν αυτό δε συνέβαινε. Τώρα, που εδώ και λίγα χρόνια βρίσκομαι στην απέναντι όχθη και φυσικά μετά την εκπαίδευση που έλαβα, σκέφτομαι εντελώς διαφορετικά.

Το θεραπευτικό πλαίσιο

Η θεραπευτική αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί μέσα από κάποιες πολύ συγκεκριμένες συνθήκες: ενσυναίσθηση, αποδοχή, αυθεντικότητα. Η θεραπεύτρια δεν σας κρίνει ούτε από μέσα της ούτε με τα λεγόμενά της, γιατί και η ίδια είναι σε καλή επαφή με όσο γίνεται περισσότερες πλευρές του εαυτού της, εύκολες αλλά και πιο ζόρικες. Εξάλλου γνωρίζει πως μόνο σε ένα ασφαλές πλαίσιο απόλυτης αποδοχής μπορείτε να αναπτυχθείτε στο πλήρες δυναμικό σας.

Τι δεν μου λέει;

Η θεραπεύτριά σου έχει ασκηθεί να βλέπει την μεγάλη εικόνα: το συνολικό πλαίσιο, τις δυναμικές στα συστήματα στα οποία ανήκεις, τα μοτίβα στην συμπεριφορά σου, τα γεγονότα που σε καθόρισαν. Ωστόσο, δεν ξεδιπλώνει πάντα στη συνεδρία όλες της τις σκέψεις. Δουλειά της είναι να είναι συνοδοιπόρος και όχι ειδήμονας. Το να ξέρεις το γιατί δεν θα σε πάει πάντα μπροστά, σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις δεν μπορείς καν να το ακούσεις γιατί δεν είσαι ακόμη έτοιμη. Σκοπός είναι να σε υποστηρίξει να φτάσεις στην υψηλότερη δυνατή επίγνωση μόνη σου, σεβόμενη τον δικό σου ρυθμό.

Με βλέπει αφ’ υψηλού;

Η θεραπεύτριά σου έχει κάνει πολλά χρόνια ψυχοθεραπείας κι επομένως έχει την ικανότητα να είναι σε καλή σχέση με τις περισσότερες πλευρές του εαυτού της. Επίσης συνδέεται με αυθεντικό τρόπο στις σχέσεις της, τουλάχιστον με αυθεντικότερο από ότι οι περισσότεροι άνθρωποι. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμά κάποιον που είναι δυο βήματα πιο πίσω. Οι περισσότεροι θεραπευτές επέλεξαν αυτό το επάγγελμα με αφορμή το δικό τους τραύμα, όπως και ο κένταυρος Χείρωνας. Αν δεν είχαν την τάση να βλέπουν τον κόσμο με τα μάτια του άλλου και να πιστεύουν πως όλοι έχουμε μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης δεν θα ασχολούνταν με την ψυχοθεραπεία.

Κι αν της πατηθούν κουμπιά από όσα διηγούμαι στις συνεδρίες;

Πολύ πιθανό οι διηγήσεις σας να ξυπνήσουν στην θεραπεύτρια δικά της τραύματα και θέματα βαθιά. Ωστόσο δεν θα σας το αποκαλύψει παρά μόνο όταν έχει ήδη χτιστεί μαζί σας μια σχέση με γερά θεμέλια και μόνο αν θεωρήσει πως η «αυτοαποκάλυψή» της θα προάγει την δική σας θεραπευτική διαδικασία. Εξάλλου μια ψυχοθεραπεύτρια κάνει τακτικές συνεδρίες με την επόπτριά της για να μπορεί να διαχειριστεί όσα ενδεχομένως την δυσκολεύουν με τους θεραπευόμενους. Επιπλέον, είναι συνεπής με την δική της ψυχοθεραπεία γιατί βασικό εργαλείο στην εργασία της είναι ο εαυτός της αλλά και για να διαχειρίζεται όσα ενδεχομένως της αναδύονται από τις συνεδρίες με τους θεραπευόμενους.

Πόσο σημαντική είμαι για εκείνη;

Το έχει πει και ο Γιάλομ. Η σχέση ανάμεσα σε θεραπευτή και θεραπευόμενο δεν είναι ισότιμη, γιατί ο θεραπευτής είναι ένας, μοναδικός και απόλυτα σημαντικός για κάθε θεραπευόμενο ενώ ο θεραπευτής κάνει συνεδρίες με αρκετά άτομα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Την ώρα όμως της συνεδρίας, είναι μαζί σας στο 100%. Η χημεία δεν είναι ίδια με όλους, αλλά η σύνδεση, ο συντονισμός που πετυχαίνει μαζί σας είναι μοναδικός και κάθε φορά ανεπανάληπτος.

Αυτό που η θεραπεύτριά σας σκέφτεται και ελπίζει για εσάς είναι να χτιστεί μια τέτοια σχέση μεταξύ σας ώστε να νιώσετε ασφαλείς και να πετύχετε να αποκτήσετε εσωτερική εστία αξιολόγησης, να αποκτήσετε δηλαδή εμπιστοσύνη στον εαυτό σας, να αναπτυχθείτε στο πλήρες δυναμικό σας και να μην τη χρειάζεστε πια.

Κείμενο: Μαρία Μαγγανάρη, MSc in Person-Centred Counseling & Psychotherapy

*References

Groesbeck, C. J. (1975). The archetypal image of the wounded healer. Journal of analytical psychology, 20(2), 122-145.

Mearns, D., & Thorne, B. (1988). Person-centred counselling in action. London: Sage Publications.

Roger, C. R. (1951). Client-centered therapy: Its current practice, implications and theory. Houghton Mifflin.

Rogers, C. R. (1957). ‘The Necessary and Sufficient Conditions of Therapeutic Personality Change’. Journal of Consulting Psychology, Vol. 21, pp 95–103.

Yalom, I. D. (2010). The gift of therapy. London: Piatkus.