Η προσωποκεντρική προσέγγιση επινοήθηκε από τον C. Rogers.
Μέσα από τις τρεις βασικές αρχές της, την ενσυναίσθηση, την αυθεντικότητα και την θετική στάση του θεραπευτή, δημιουργείται ένα κλίμα αποδοχής και ασφάλειας. Ο θεραπευόμενος όχι μόνο ξεπερνάει την οποιαδήποτε ψυχολογική δυσφορία τον παρακίνησε να μπει σε θεραπεία, αλλά κατορθώνει να αποκτήσει σιγά σιγά εσωτερική εστία αξιολόγησης, μαθαίνει να αλλάζει ο ίδιος, να αποδέχεται τις αναπόφευκτες αλλαγές της ζωής και να αξιοποιεί το πλήρες δυναμικό του.
Στην προσωποκεντρική προσέγγιση δεν κάνουμε διάγνωση και ερμηνείες, δεν χρησιμοποιούμε τεχνικές ούτε υιοθετούμε ύφος ειδικού. Ειδικός θεωρείται ο θεραπευόμενος. Ως ψυχοθεραπευτές είμαστε δίπλα του συνοδοιπόροι στο προσωπικό του ταξίδι ανάπτυξης και θεραπείας.
Έχουμε εκπαιδευτεί στην ενεργητική ακρόαση και στόχος μας μέσα από την σχέση και την θεραπευτική συμμαχία είναι να τον βοηθήσουμε ώστε να ξεκλειδώσει τις εγγενείς θεραπευτικές δυνάμεις του.
(βλ. άρθρο μου «Προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία για αρχάριους».
