Τα δώρα της νέας δεκαετίας

Σα να έχουν ήδη συμβεί όσα τόσο επιθυμώ: οι θετικές δηλώσεις είναι σύντομες προτάσεις διατυπωμένες
με αυτοπεποίθηση, σε ενεστώτα χρόνο και εκφράζουν όσα επιθυμώ να επιτύχω στο άμεσο μέλλον. Είναι
κάτι σαν έθιμο για μένα και τις φίλες μου κάθε χρόνο τέτοιες μέρες να γράφουμε τις ευχές – στόχους για
την επόμενη χρονιά με αυτό τον τρόπο.

Τα πάνω και τα κάτω της ζωής

Σε πείσμα των προσδοκιών μας όμως, πολλές φορές η ζωή μας φέρνει δυσκολίες και απρόβλεπτα,
ασθένειες και ταλαιπωρίες. Κανείς δεν ζητάει προβλήματα στην αρχή του χρόνου, κανείς δεν ξέρει καν
πόσα θα αντέξει να σηκώσει. Συχνά εκ των υστέρων εκπλησσόμαστε κι εμείς οι ίδιοι με την ψυχική
ανθεκτικότητα που δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε ότι διαθέτουμε. Εκπαιδευόμαστε στο να
διαχειριζόμαστε τις κρίσεις, μαζί όμως με τους μηχανισμούς αυτούς αναγκαστικά καλλιεργούμε και την
ταπεινότητα. Συνειδητοποιούμε πως όσα σχέδια κι αν κάνουμε, τα απροσδόκητα της ζωής θα μας
επισκεφθούν αργά ή γρήγορα αναγκαστικά – είμαστε τόσο μεγάλοι και δυνατοί αλλά και τόσο μικροί κι
ανύμποροι συνάμα.

Τα θέλω που αλλάζουν με τα χρόνια

Όταν είμαστε νεώτεροι, οι προτεραιότητες επικεντρώνονται στις εμπειρίες, στα ταξίδια, στην
επαγγελματική επιτυχία. Μεγαλώνοντας όμως, εστιάζουμε στην προσωπική ανάπτυξη, στις σχέσεις, στο
αποτύπωμα που θα αφήσουμε στον κόσμο (Craig & Baucum, 2002). Εξάλλου, το λέει και η επιστήμη: η
ποιότητα των σχέσεων είναι αυτή που εγγυάται την ευτυχία αλλά και την υγεία τόσο σωματική όσο
και πνευματική και όχι τα πλούτη ή η κοινωνική αναγνώριση (Vaillant, 2011). Άλλες έρευνες μάλιστα,
εστιάζουν στο πόσο βελτιώνεται η ποιότητα ζωής μας από την ίδια την καλοσύνη που προσφέρουμε
(Hamilton, 2010) – μήπως στις λίστες με τους στόχους του 2020 να γράψουμε και όσα θέλουμε να
προσφέρουμε στους άλλους;

Στην προσωπική μου ζωή άλλαξαν πολλά την χρονιά που πέρασε. Όνειρα χρόνων υλοποιήθηκαν με
επιτυχία και επιτέλους είμαι όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως “γαλήνη”. Αυτό
όμως για το οποίο είμαι πραγματικά ευγνώμων μετά από έναν ολόκληρο χρόνο σκληρής δουλειάς δεν
είναι τα επιτεύγματά μου στον επαγγελματικό τομέα ή στην ακαδημαϊκή μου πορεία. Είναι οι φιλίες που
έχω χτίσει, είναι οι άνθρωποι που με στήριξαν σε περιόδους μεταβατικές, είναι η ζεστασιά και η σύνδεση
από καρδιάς που τόσο έχω απολαύσει τη χρονιά που έφυγε.

Τελευταίοι προβληματισμοί

Στην εκπνοή του χρόνου και της δεκαετίας που φεύγει, προβληματίστηκα πολύ σχετικά με τις επιθυμίες
μου. Έχει τόσο πολύ νόημα τελικά να θέτουμε στόχους και να χάνουμε την στιγμή, το εδώ και τώρα
κυνηγώντας ένα καλύτερο αύριο; Κι αν τελικά επικεντρωθούμε αντί για τους στόχους σε εμάς τους ίδιους
και στα θέματα που μας απασχολούν, μήπως έτσι δε θα αρθούν τα εμπόδια για να φτάσουμε στο
καλύτερο δυναμικό μας; Μήπως αλήθεια δεν γνωρίζουμε αλλά νομίζουμε ότι ξέρουμε τι είναι καλύτερο
για εμάς τους ίδιους; Μήπως το καλύτερο δώρο που έχει να μας δώσει το 2020 είναι οι άνθρωποι, αυτοί

που θα μας δείξουν ενσυναίσθηση και αποδοχή; Μήπως δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να κατακτήσουμε
από το να αποκτήσουμε όσο περισσότερη επίγνωση γίνεται και να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας
αγαπούν αληθινά;

Βιβλιογραφικές αναφορές:
Vaillant, G. (2011). The happiness effect. Bull World Health Organ, 89, 246-247.
Hamilton, D. R. (2010). Why kindness is good for you. London: Hay House.
Craig, G.J., & Baucum, D. (2002). H Ανάπτυξη του Ανθρώπου. Τόμος Α. Εκδόσεις Παπαζήση. Αθήνα,
2007.
Craig, G.J., & Baucum, D. (2002). H Ανάπτυξη του Ανθρώπου. Τόμος Β. Εκδόσεις Παπαζήση. Αθήνα,
2008.