Αναγνωρίζοντας την πολυτιμότητα και των δύο, σκέφτηκα να καταγράψω τις διαφορές που έχω εντοπίσει ανάμεσα στην φιλία και την ψυχοθεραπεία.
Τα “μυστικά” που έμαθα με βοήθησαν να χτίσω ακόμη πιο ζεστές και ουσιαστικές σχέσεις με τους θεραπευόμενούς μου, αλλά και με τους αγαπημένους μου, τους κοντινούς μου ανθρώπους.
Για μια στιγμή μπήκα στη θέση αυτών που έφυγαν. Πώς να είναι άραγε το συναίσθημα του να ξέρεις με βεβαιότητα πως δεν έχεις διέξοδο διαφυγής;
Πόση αλήθεια αντέχετε; Πόσες φορές σας έχει τύχει να ακούτε πράγματα που όσο αληθινά κι αν ξέρετε ότι είναι, σας πληγώνουν;
Πόσες φορές έχουμε νιώσει ότι δεν υπάρχει κανείς να μας ακούσει; Σου μιλάω. Μ΄ ακούς; Πόσο καλοί είμαστε τελικά στο να ακούμε;